پیش بینی رشد پس از آسیب بر اساس متغیرهای معنویت، حمایت اجتماعی و عاطفه مثبت در گروه‏های مختلف سنی مبتلا به سرطان سینه

بیمار ی سرطان عامل استرس زای مهمی می باشد که با عواقب روانی– اجتماعی و کیفیت زندگی مثل اضطراب و افسردگی همراه می شود. این پژوهش با هدف پیش بینی رشد پس از آسیب به وسیله ی معنویت، حمایت اجتماعی و عاطفه مثبت در گروه‏های مختلف سنی مبتلا به سرطان سینه انجام شده است. روش مطالعه همبستگی بوده است. گروه نمونه شامل106 زن مبتلا به سرطان سینه از سه بیمارستان شهر تهران است که به روش سرشماری انتخاب شدند و به پرسشنامه های رشد پس از آسیب (ptgi)، معنویت (sq)، حمایت اجتماعی (mos) و عاطفه مثبت و منفی (panas) پاسخ دادند. داده‏ها به روش همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج رگرسیون در ارتباط با نقش عامل سن، نشان داد که در گروه 35-20 سال، متغیرهای معنویت و عاطفه مثبت(70/0r2=)، در گروه 45-36 سال، به ترتیب عاطفه مثبت، حمایت اجتماعی و معنویت (83/0r2=) و در گروه 60-46 سال، فقط عاطفه مثبت(75/0r2=) پیش بینی کننده مثبت رشد پس از آسیب بود. بنابراین، با افزایش سطح عاطفه مثبت، معنویت و حمایت اجتماعی می توان میزان رشد پس از آسیب بیماران را ارتقا بخشید که اهمیت هر کدام از متغیرها با توجه به سن بیماران متفاوت می‏باشد.